"प्रेम" नावाचा रोग झालाय तुला .."

आज मीच म्हटल तिला, जा बाई दूर जा माझ्यापासून,
परत भेटायचं पण नाही आपण ,
हळू हळू भेटण ,मग गप्पा बोलण नि हे करता करता
"प्रेम " नावाच व्यसन लागलय तुला........
              ती शांत होऊन म्हणाली , लागू दे रे व्यसन आता काय ,
               सगळच मी तुझ्यातच तर पाहते ,तुझ्यापासून लांब राहून
              काय मिळणार आहे का मला ..?
              मी म्हटल वेडी आहेस तू खरचं ,
              "प्रेम " नावाच व्यसन लागलय तुला.......
                     
जेव्हा भेटलो होतो पहिल्यांदा तेव्हा ती भांडली होती,
चुकून माझ्या पायाची लाथ तिला लागली होती..
नंतर खर तर मीच सॉरी म्हणत चॉकलेट दिल होत तिला ..
घमेंडी पण हुशार अशी काहीतरी वेगळीच दिसली होती ती मला ..
पण आता  "प्रेम " नावाच व्यसन लागल होत  तिला.......
             
              स्वतःची कामे स्वतः करायची नि अभ्यासात सगळ्यात
              पुढे जाण्याची सवय होती तिला ..
              बुजऱ्या मुलींच्यात नसेल कधी पण धिंगाणा मस्ती आवडायची तिला
              पुढे अशीच माझ्यात कशी गुंतली गेली हेच कळाल नाही तीच तिला न माझे मला ..
              पण आता  "प्रेम " नावाच व्यसन लागल होत तिला.......

आयुष्याच्या खरया कसोटीमध्ये माझ्यासारखं माझ्यासोबत
गुंतली गेली होती ती ..मी अडकलोय , हरलोय तरी माझ्या सोबत होती ती ..
तिच्या भविष्याच्या विचाराने जाग केल मला ..
आता तिलाच माझ्यापसुन दूर करून जाग कराव हे जाणवलं होत मला कारण ..
"प्रेम " नावाच व्यसन लागल होत तिला.......

            आज ठरवलं तोडायची सगळी नाती आणि विसरून जायचं तू मला
            खूप बोललो तिला, डोळ्यातून भावना पाण्यासारख्या
            वाहताना पाहिलं होत मी तिला ..
            मी तुझ्याशिवाय पण खुश राहू शकतो हे खोटच का होईना रागावून सांगितल होत     तिला
           आता करणार तरी काय ना ?
            "प्रेम " नावाच व्यसन लागल होत तिला.......

ती दूर जाऊन आता खूप काल उलटला गेला..
आता फोन नाही मेसेज नाही ,यशाचा तलाव तिचा सुखाने भरला गेला ..
कदाचित माझ्यात अडकण्याच्या शिक्षेतून शेवटी सुटका मिळाली होती तिला ..
एवढ्या वर्षांनी आज तिला पाहिलं यशस्वी होताना आणि आठवल ..
हि तीच होती.... कधीतर "प्रेम " नावाच व्यसन लागल होत जिला.......

         
          अचानक आज आरश्यासमोर उभा असताना समोरून आवाज आला ,
          "मूर्ख आहेस तू !.....अरे खुश राहावी म्हणून दूर केलस तू जिला ,बघ तू तुझ्याचकडे ..
           आता खरच "प्रेम" नावाचा रोग झालाय तुला ..
                                                      "प्रेम" नावाचा रोग झालाय तुला ..
                                                                   
- मोहनिश महंमद खुंटे.
                 

valentine Day: प्रेम दिवस

Valentine Day: प्रेम व्यक्त करण्याचा दिवस

काल संध्याकाळी मम्मीने विचारले ,हा Valentine Day काय असतो ? का करतात हा साजरा? तिला सांगताना मी आपल असच म्हटल मला की माहित काय असतो ..पुढे तिला समजून सांगताना म्हटल अग असतो एक दिवस ज्या दिवशी प्रेम व्यक्त केल जात ..मुल मुली एकमेकांना त्यांच प्रेम व्यक्त करतात.ती अजून पुढचं मला काय विचारणार तेव्हा मीच म्हटल काय ग कालच्या मालिकेत काय झाल न कशीबशी माझी सुटका करून घेतली. आता आजकालच्या पिढीचा Valentine Day तिला समजून सांगायला माझ्याकडे कोणतेच शब्द आत्तापर्यंत तरी न्हवते.
गंमतीची बाब अशी आहे कि हे प्रेम व्यक्त करण्यातच काही जणांची जिंदगी निघून गेली.त्यांच्या ह्या साऱ्या भानगडीत साधत ते रेडीमेड ग्रीटिंग्ज वाल्यांच.आता पहिल्या सारख कुठ राहिलंय कि एखादा प्रेमवीर स्वतःच्या भावना एखाद्या कागदावर लिहून आपल्या प्रेयसीला देतो ,आता काय एक मोठ ग्रीटिंग (२००रु च्या पुढे ) घ्यायच ...TO ...FROM या रिकाम्या जागा भरायच्या नि पोहच करून द्यायचं, बिचारी ती मुलगी हे घेऊन खुश होते ,आतील मजकुर वाचून गालातल्या गालात हसते आणि होकार देते पण , मी तर म्हणतो तो होकार खरा तर ह्या सुंदर ओळी लिहिणाऱ्या त्या कवीलाच दिला गेला असेल ,बिचाऱ्याने कुणासाठी तरी लिहिलेल्या असतील पण REJECT झाल्याने दुसरयासाठी का होईना उपयोगी आल्या.
दोघांच एकमेकांकडे पाहण,चोरून भेटण ,चोरून बोलण सुरु होत, सगळ सुरळीत चालू असताना कुठ तरी माशी शिंकते. घरी समजणं म्हणा ,अभ्यासच तेन्सिओन म्हणा ,करिअर च म्हणा अशा कोणत्यातरी कारणाने दोघांच BRECKUP होत...आता सगळ बंद होऊन जात. दिवसामागून दिवस जायला लागतात आणि परत नवीन वर्षातील आनंद,नंतर येणारी थंडी संपत संपत पुन्हा १४ फेब्रुवारी यायला लागतो ,गल्ली अन गल्ली ,दुकाने परत एकदा प्रेमाच्या लाल रंगाने अगदी बहरली जातात व मघाशी तुटलेली मन ,बिख्रलेली स्वप्न हातात परत एक मोठस  रेडीमेड ग्रीटिंग्ज घेऊन नवीन जोडीदाराच्या शोधात बाहेर पडतात.

गुलाबाच्या त्या नाजूक पाकळीसारख प्रेम असत ...
टेडी बिअर च्या त्या मऊ मऊ कापसापेक्षा पण लुसलुशीत प्रेम असत ....

सोडवायला गेलात तर अडकून हरवून जाल या विचित्र कोड्यात ..
कारण ..थोरामोठ्यांनाही शब्दात वीणता न येणाऱ्या भावनेचं सुंदर अस घरट प्रेम असत ...


To be continue

"त्या मावळणाऱ्या सूर्याकडे पाहत........."

   ( शिक्षण संपवून बाहेरून अगदी सोप्या वाटणाऱ्या या दुनियेत आपण पडतो..तेव्हा सुरु होतो लपंडाव यश आणि अपयशाचा ..यात बहुदा अपयशच जिंकत जात आणि हरत जातो आपणही,आपल्या यशाला दूरवर पाहत असताना...पण हे मिळालेलं अपयश हा आजचा भाग असतो कारण आपल्याला उद्या परत धावायचं असत मिळवण्यासाठी "यश" ...जे फक्त असत तूमचं !! )

           "त्या मावळणाऱ्या सूर्याकडे पाहत........."

      "मावळणाऱ्या सूर्याकडे पाहताना जर तुला जाणवल की आजचा दिवस व्यर्थ गेला तर ........

तर ....आज झोपताना मनात तू एकच गोष्ट ठेव उद्याचा उगवणारा सूर्य नव्या उमेदीने पहायचाय तुला ! आज  काही मिळवलं नाही म्हणून निराशेने खचून जाऊ नकोस कारण..

कारण ...उद्या काय करायचय हे ठरवायचं अजून तुला !"

     " आज तू जे मिळवण्यासाठी खूप प्रयत्न केलेत,धावपळही केली पण ..काहीच मिळाल नाही अस समजून तुझ सामर्थ्य कमी होऊ नको देऊस कारण ..

कारण ..आज जे काही तुला मिळाल नाही कदाचित उद्याचा दिवस त्याहूनही सुंदर अस काहीतरी तुझ्यासाठी घेऊन येणार असेल.."

     "आज जेव्हा तू मोकळ्या हाताने घरी यायला निघशील तेव्हा नक्कीच तुला वाटेल समोर फक्त अंधार आहे वाट तर कुठेच दिसत नाही ..पण जिद्द तुझी सोडू नकोस कारण..

 कारण ..उद्या तुला त्याच अंधारामधूनपण वाट सापडेल जेव्हा तू याच जिद्दीने पुन्हा चालायला लागशील.."

   "एव्हाना तुझ्यात असलेल्या अफाट शक्तीचा तुला अंदाजही आला नसेल..पण तो तूच आहेस जो अशक्य ते शक्य करू शकशील .

   आज केलेल्या प्रयत्नातून यश भलेही नसेल मिळाल पण अपयश मात्र पचव.. कारण..

कारण...तुझ्या रक्तात लढण्याची ती वीज अजूनही वाहत आहे जी तुला उद्या नक्कीच पोहचवेल त्या ठिकाणी जिथे जाण्यासाठी आज तू चालत आहेस मोकळ्या हाताने ..

त्या मावळणाऱ्या सूर्याकडे पाहत.......... त्या मावळणाऱ्या सूर्याकडे पाहत !!!"

-मोहनिश महंमद खुंटे.

सांग ना सखे खरच अस कधी होईल का ?..............

"प्रेम" या शब्दाला काही बंधनं नाहीत, कोणत्या अटी नाही.....ते फक्त समजून घ्यायचं न वाहत जायचं आपण त्या मध्ये बिनधास्त कारण थांबायला इथे कोणताच ब्रेंक नसतो न नसतो थांबवायला कोणता स्पीडब्रेकर !!

नुकतेच कॉलेज मध्ये प्रवेश केलेल्या एका तरुण मुलाच प्रेम आज कवितेतून मांडत आहे, तुमच्या  जीवनाशी निगडीत कोणत्या गोष्टी जाणवल्याच तर निव्वळ एक योगायोग समजावा .
                 
                           

                        सांग ना सखे खरच अस कधी होईल का ?..............                          

प्रिय सखे ,

     पहिल्या पावसाच्या त्या सरीमध्ये चिंब भिजताना 

     माझ्यासवे पावसात भिजशील का ?

     खडकवासला धरणा जवळ ते गरम मकेच कणीस 

    माझ्यासोबत खाशील का ?

                 सांग ना  सखे खरच अस कधी होईल का ?..............

    

                                                 

                                         गुलाबी थंडी मध्ये हात माझा हातात घेऊन 

                                         दूर दूर पर्यंत चालशील का ?

                                         मग असाच पुढे कुठेतरी माझ्यासोबत गरम गरम

                                         कांदेभजी अन वडापाव खाशील का ?

                                                           सांग ना  सखे खरच अस कधी होईल का ?...............

      जानेवारी महिन्यात पडणाऱ्या गर्द अशा धुक्यात 

      बाईक वरून माझ्यासोबत फिरायला येशील का ?

      आणि असाच पुढे जाऊन कुठेतरी एका टपरीवर 

     गरम चहाचा स्वाद माझ्यासोबत घेशील का ?

                     सांग ना  सखे खरच अस कधी होईल का ?..............

   

                                                कॉलेज मध्ये लेक्चर चालू असताना तू पहिल्या बेंच वरून 

                                                 हळूच माझ्याकडे चोरून पाहशील का ?

                                                 नि त्याचवेळी मी ही तुझ्याकडे पाहत असताना 

                                                 तुझ्या त्या गालावरच्या खळीने मन माझ खुलवशील का ?

                                                                   सांग ना  सखे खरच अस कधी होईल का ?..............

      परीक्षेच्यावेळी रात्री बेरात्री कॉल/मेसेज करून 

      अभ्यासाची तयारी किती झाली, काय काय महत्वाच करू अस सांगशील का ?

     रिझल्ट माझा माझ्यासमोर पाहून थोड वाचल असत तर पास तरी झाला असता !

       अस हक्काने म्हणशील का ?

                         सांग ना  सखे खरच अस कधी होईल का ?..................

     

   

                                               कॉलेजच्या DAYS मध्ये माझ्या वेगवेगळ्या विचित्र अवतारात 

                                               तू तुझे छान साडी घातलेल्याचे फोटो माझ्यासोबत काढशील का ?

                                              GATHERING ला जेव्हा मी स्टेज वर एखाद गाण गायिल तेव्हा 

                                             उभ राहून मोठ्याने टाळ्या वाजवशील का ?

                                                                   सांग ना  सखे खरच अस कधी होईल का ?..............

  

           उन्हाळ्याच्या सुट्ट्यामध्ये तू न मी असा मस्त एखादा 

           LOVE STORY असलेला पिक्चर थिएटरमध्ये पाहशील का ?
           आणि पुढे उन्हातून चालून आल्यावर आले लिंबू टाकून
           उसाचा रस माझ्यासोबत पेशिल का ?

                           सांग ना  सखे खरच अस कधी होईल का ?................


                                                        TRIP ला जाताना बस मध्ये तुझ्याशेजारच 

                                                       सीट माझ्यासाठी पकडून ठेवशील का ?
                                                       मग रात्री छानशी ROMANTIC गाणी एकाच
                                                       HEADPHONE मध्ये माझ्यासोबत ऐकशील का ?

                                                                      सांग ना  सखे खरच अस कधी होईल का ?..................



आता एवढ सगळ जर तू केल आहेसच तर
स्वप्नातून माझ्या बाहेर येऊन खरोखरच कुठेतरी भेटशील का?

आता एवढ सगळ जर तू केल आहेसच तर
स्वप्नातून माझ्या बाहेर येऊन खरोखरच कुठेतरी भेटशील का?...................

मनातून आलेल्या माझ्या कवितेला "प्रेमाने" नाव एखादे देशील का...............

नाव एखादे देशील का? .................

सांग ना  सखे खरच अस कधी होईल का ?...............

मोहनिश महंमद खुंटे.
(second yr ला लिहायला घेतलेली कविता आता पूर्ण करत आहे.)